کانسارهای آهن آتشفشانی

حدود

2تا 3 درصد یا کمی بیشتر از کانسارهای آهن مصرفی دنیا از کانسارهای آتشفشانی آهن به دست میآید. این کانسارها معمولا از جدایش یگ ماگمای غنی از آهن که معمولا حاوی 4تا 5درصد فسفر است و تشکیل یک مذاب غیرقابل امتزاج اکسیدی و فلسیک را میدهد، حاصل میشوند. این کانسارها از نقطه نظر تکتونیکی همراه با فعالیتهای آتشفشانی هم در نواحی قارهای و هم در جزایر قوسی دیده میشوند که از کانسارهای معروف آن میتوان ال لکو 2(شیلی) و میشدوان(ایران) اشاره کرد.

در این نوع جریانهای گدازهای مگنتیتی همراه سنگهای آندزیت-ریوداسیت دیده شدهاند که

 گدازهها عمدتا حاوی مگنتیت وبه طور فرعی هماتیت و آپاتیت هستند (فورستر و نیتل،1979 ) آهن در ماگماهای ریولیتی فراوان نیست و تشکیل یک ماگمای غیرقابل امتزاج اکسیدی غنی از آهن احتیاج به شرایط شدیدا اکسیدکننده مثل آلودگی با آبهای جوی دارد. افزون براین برای صعود به سطح احتمالامقدار زیادی گاز نیاز است(کسلر، 1994 ).همچنین (سیلیتو ۱۹۸۰)پیشنهاد نموده است که کالدراهای  تجدید حیات یافته نیز محیط مناسبی برای تشکیل کانسارهای آتشفشانی- متصاعدی هستند که طبق نظر وی سیالات حاوی فلزات از طریق شکستگیهای دایرهای شکل بالا میآیند.